φαιάνθρακας

ο, Ν

γεωλ. ο λιγνίτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φαιός + άνθρακας. Η λ., στον λόγιο τ. φαιάνθραξ, μαρτυρείται από το 1840 στον Ξ. Λάνδερερ].